من می‌بینم که متأسفانه کتاب در جامعه‌ی ما، آن مقدار که شأن این جامعه اقتضا می‌کند، رواج ندارد.

اگر ما یک جامعه‌ی بی‌فرهنگ و تاریخ بودیم؛ جامعه‌ای بودیم که گذشته و کسان و برجسته‌ای ندارد؛ انسان‌های بااستعداد و فهیم و دارای بینش و طرز فکر بالا ندارد- مثل بعضی از جوامع گوناگونی که در گوشه و کنار دنیا هستند- بی‌رغبتی به قابل توجیه بود؛
اما در جامعه‌ی ما با این همه انسان‌های فرهنگی، برجسته، والا، اساتید، مؤلفین، آشنایان با کتاب، شعرا، نویسندگان، علمای بزرگ، دانشگاهیان برجسته و عناصر فرهنگی و عالم،
چرا باید انس با کتاب این‌طور باشد!؟

سابقه‌ی فرهنگی و تاریخی ما خیلی زیاد است.
جامعه‌ی ما اساساً جامعه‌ای پخته و بالغ شده است؛
یک جامعه‌ی ابتدایی و بدوی نیست.
مردم ما باید بیش از این با کتاب آشنا باشند.

باید خرید کتاب، یکی از خانواده محسوب شود.
مردم باید بیش از خریدن بعضی از وسایل تزییناتی و تجملاتی- مثل لوستر‌ها، میز‌های گوناگون، مبل‌های مختلف و پرده و...- به کتاب اهمیت بدهند.
اول کتاب را مثل نان و خوراکی و وسایل معیشتی لازم بخرند؛
بعد که این تأمین شد به زواید بپردازند.

خلاصه، باید با کتاب انس پیدا کنند.
در غیر این صورت، به هدف و آرزویی که دارد که حق او هم هست، نخواهد رسید.


مصاحبه‌ در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب
26/02/1374